Mechanizm: unikanie kontra usuwanie

Dowiedz się, na czym polega mechanizm przyznawania kredytów węglowych, jakie rodzaje mechanizmów istnieją i jaka jest różnica między kredytami za unikanie emisji a kredytami za usuwanie emisji.

Kredyty węglowe

Kredyt węglowy to zbywalny certyfikat, który oznacza redukcję emisji gazów cieplarnianych. Jest to zasadniczo jednostka miary oznaczająca redukcję o jedną tonę dwutlenku węgla lub równoważną emisję gazów cieplarnianych. Kredyty te są tworzone poprzez projekty, które redukują, wychwytują lub unikają emisji, takie jak projekty energii odnawialnej, inicjatywy zalesiania lub poprawa efektywności energetycznej.

Kilka kluczowych cech definiuje jakość i wartość kredytów węglowych. Trwałość odnosi się do długoterminowego charakteru redukcji emisji, zapewniając, że korzyści dla środowiska są trwałe. Wyciek to ryzyko, że redukcje emisji osiągnięte dzięki jednemu projektowi mogą prowadzić do wzrostu emisji gdzie indziej. Dodatkowość zapewnia, że redukcje emisji osiągnięte dzięki projektowi i tak by nie nastąpiły. Więcej informacji na temat cech kredytów węglowych można znaleźć w następnej lekcji.

Metodyki te służą do kwantyfikacji i weryfikacji redukcji emisji dwutlenku węgla. Te metodologie zapewniają, że kredyty są generowane dokładnie i zgodnie z uznanymi standardami. Rejestry i zewnętrzni walidatorzy zapewniają przestrzeganie tych metodologii, a po ich zweryfikowaniu kredyty są wydawane.

Mechanizm

Kredyty węglowe oznaczają redukcję jednej tony dwutlenku węgla w atmosferze. Sposób, w jaki tona CO2 nie dotrze do atmosfery, nazywa się mechanizmem kredytowym. Może to być unikanie, które zapobiega przedostaniu się nowej tony CO2 do atmosfery; lub usuwanie, które usuwa już istniejącą tonę CO2 z atmosfery.

Mechanizm kredytów węglowych ma kluczowe znaczenie dla określenia rodzaju realizowanego projektu i konkretnych celów, które są osiągane. Na przykład inicjatywa Science Based Targets Initiative (SBTI), której celem jest ustalenie ambitnych celów redukcji emisji zgodnych z Porozumieniem paryskim, często wymaga od firm uwzględnienia projektów usuwania w swoich strategiach w celu osiągnięcia zerowych emisji netto. Z drugiej strony osiągnięcie neutralności węglowej można osiągnąć wyłącznie za pomocą kredytów unikania, o ile całkowite emisje podmiotu są równoważone równoważnymi redukcjami emisji.

Unikanie

Kredyty za unikanie emisji to kredyty węglowe generowane w ramach projektów, które zapobiegają przedostawaniu się nowych emisji gazów cieplarnianych do atmosfery. Projekty te zazwyczaj obejmują wdrażanie środków, które zmniejszają lub eliminują emisje z istniejących działań lub całkowicie zapobiegają powstawaniu nowych emisji.

Projekty energii odnawialnej: Instalowanie paneli słonecznych, turbin wiatrowych lub innych systemów energii odnawialnej może zastąpić generację zasilaną paliwami kopalnymi, unikając w ten sposób uwalniania dwutlenku węgla i innych gazów cieplarnianych.
Ulepszenia efektywności energetycznej: Wdrażanie środków oszczędzania energii w budynkach, fabrykach lub systemach transportowych może zmniejszyć ogólne zużycie energii, co prowadzi do zmniejszenia emisji.
Zrównoważone praktyki rolnicze: Przyjęcie metod rolniczych, które zmniejszają emisje, takich jak płodozmian, uprawy okrywowe i uproszczona uprawa roli, może pomóc uniknąć emisji z działalności rolniczej.
Programy gospodarki odpadami i recyklingu: Poprawa praktyk gospodarki odpadami i zwiększenie wskaźników recyklingu może zmniejszyć emisje związane z metanem składowanym na wysypiskach i produkcją nowych materiałów.
Ochrona i odnowa lasów: Ochrona istniejących lasów i odnowa zdegradowanych lasów może zapobiec wylesianiu, które uwalnia zmagazynowany węgiel do atmosfery.

Usuwanie

Kredyty za usuwanie to kredyty węglowe generowane w ramach projektów, które wychwytują i usuwają istniejący dwutlenek węgla z atmosfery. Projekty te zazwyczaj obejmują technologie lub procesy naturalne, które mogą sekwestrować węgiel i przechowywać go w długoterminowych zbiornikach.

Oto kilka przykładów projektów usuwania:

Bezpośrednie wychwytywanie z powietrza (DAC): Ta technologia polega na użyciu specjalistycznego sprzętu do wychwytywania dwutlenku węgla bezpośrednio z atmosfery. Wychwycony węgiel może być następnie składowany pod ziemią lub wykorzystywany do produkcji produktów, takich jak paliwa syntetyczne lub materiały budowlane.
Wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla (CCS): Ta technologia polega na wychwytywaniu emisji dwutlenku węgla z procesów przemysłowych, takich jak elektrownie i huty stali, i składowaniu ich pod ziemią w formacjach geologicznych.
Ponowne zalesianie i zalesianie: Sadzenie drzew na obszarach, które były wcześniej zalesione lub wylesione, może pomóc w absorpcji dwutlenku węgla z atmosfery. Lasy działają jak naturalne pochłaniacze węgla, przechowując węgiel w swojej biomasie i glebie.
Produkcja biowęgla (biochar): Biowęgiel to materiał przypominający węgiel drzewny, wytwarzany w wyniku pirolizy biomasy. Po dodaniu do gleby biowęgiel może pomóc w sekwestracji węgla i poprawie żyzności gleby.
Wychwytywanie dwutlenku węgla z oceanu: Polega na wykorzystaniu naturalnych procesów lub rozwiązań inżynieryjnych w celu zwiększenia zdolności oceanu do pochłaniania dwutlenku węgla z atmosfery. Przykłady obejmują promowanie zasadowości oceanu lub wdrażanie sztucznych systemów wypiętrzania.
Wzmocnione wietrzenie: Ta metoda polega na przyspieszeniu naturalnego procesu wietrzenia skał w celu wychwytywania dwutlenku węgla z atmosfery. Poprzez kruszenie skał i rozrzucanie ich po lądzie mogą one reagować z atmosferycznym dwutlenkiem węgla i tworzyć minerały węglanowe.

Zapoznaj się z naszą szeroką ofertą projektów na rzecz zrównoważonego rozwoju, obejmującą kredyty węglowe, kredyty na rzecz bioróżnorodności i inicjatywy w zakresie składek.